Category: සත්‍ය කතාවක්

මතුගම පද්මාවතී අම්මගේ සත්‍ය ජීවිත කතාව. මහාමේඝ පුවත්පතට මගේ කතාව ලියන්නේ කාට හරි ආදර්ශයක් වේවි...

නමෝ බුද්ධාය! මහාමේඝ කියවන අයට යහපතක් ම වේවා! මම මේ ලිපිය ලියන්න හිතුවේ මහමෙව්නාවෙන් මා හට ලැබුණු...

නමෝ බුද්ධාය! පින්වත් ස්වාමීන් වහන්ස, මා හට මෙය ලියන්න සිතුණේ මේ කාලෙ ගෑනු දරුවන්ගේ මෝඩකම් ගැන නිතර...

[fusion_builder_container hundred_percent=”no” equal_height_columns=”no”...

මම සැබෑ ආදරය සෙවීමට ගොස් බොහෝ සේ දුක් වින්දා. මා ළඟට ආ සියලු පෙම්වතුන්ට අවශ්‍ය වූයේ හුදෙක් මා සමග කායිකව එක්වීම පමණයි. මා එයට අකැමති නිසා බොහෝ අය මා හැරදමා ගියා. ඒ නිසා ඇති වූ වේදනාවට මම විසඳුම් සෙව්වා.

“ඔබ වහන්සේලාට ඔය ලැබිල තියෙන වාසනාව වනසා ගන්න එපා. එහෙම වුණොත් ඔබ වහන්සේලාටත් මට වගේ ම මහා දුකක් අත්විඳින්න සිද්ධ වේවි. ඔබ වහන්සේලාට ඔය පැවිදි ජීවිතය රැකගන්නත්, තවත් කෙනෙකුට කවදා හරි දවසක මම අත් විඳින දුක උරුම කර ගන්නේ නැතුව ඉන්නත් මම මගේ කථාව ඔබ වහන්සේලාට කියන්නම්.”

අනේ මම මේ කොහෙද ඉන්නේ. අනේ මගේ ලස්සන රූපේ දැන් මට නෑ. රත්තරන් පාටට තිබුණ සම. මගේ ලස්සන කොණ්ඬේ. කෝ දැන් ඒවා. ඇස් රතු පාටයි. මට මාව ම පිළිකුල්. මාව මේ තත්ත්වෙට පත් කළේ මගේ බාප්පා. කෝ දැන් ඒකා?

“ඔව් මං ඒ මහ සෑය ළඟ සිල් රෙදි පොරවගෙන හිටියා තමයි. ඒත් මං රෑට බුදියගත්තේ ඒ මහ සෑයට පස්ස හරවලා. මහ සෑය දිහාවට කකුල් දිග ඇරගෙනත් හිටියා. ඕං ඕකයි මට වැරදුනේ.”

“අපි දොස්තර ළඟට යනකොට පිස්සු හැදුණු මගේ වයසේ ගෑනු ළමයෙක් අරන් ඇවිත් හිටියා. එයා පෙන්නලා දොස්තර මහත්තයා කිවුවේ ‘මත්පෙති බීලා මෙහෙම වෙලා තියෙන්නේ. ඔයාටත් වෙන්නේ මේ ටික ම තමයි.’ කියලා”

තාත්තා ආපහු ඇවිල්ලා අර අම්මා, පුංචි නිසා ලොකු ගෝනියක් අරං ඒක ඇතුළට දාලා තද කරලා කට බැඳලා

මූණ හරියට ම මතක නැහැ. ලොකු එළියක් තමයි පෙනුණේ. එයා මාව වෙලාගත්ත යක්ෂයා ව අතින් ඇදලා අරන් ඈතට වීසි කළා. එච්චරයි මතක.