මේ බුද්ධ ශාසනය තුළ දියුණුවක් සලසා ගන්නට වුවමනා නම්, අපට ඉස්සෙල්ලාම කරන්න තියෙන්නේ සිත පහදවා ගැනීමයි. අප සිත පහදවා ගත යුත්තේ ‘ගෞතම’ නම් වූ අපගේ ශාස්තෘන් වහන්සේ ගැනයි. ඊළඟට හිත පහදවා ගත යුත්තේ එ් බුදුරජාණන් වහන්සේ විසින් වදාළ උතුම් ශ‍්‍රී සද්ධර්මය ගැනයි. ඊළඟට හිත පහදවා ගත යුත්තේ ඒ ධර්ම මාර්ගය අනුගමනය කරලා අමා මහ නිවන සාක්ෂාත් කරපු මාර්ගඵල ලාභී ශ‍්‍රාවක සංඝරත්නය ගැනයි. ඒ චිත්ත ප‍්‍රසාදය තමයි අපට මේ ධර්ම මාර්ගය තුළ වැඩෙන්න උපකාර වෙන්නේ.

එ් චිත්ත ප‍්‍රසාදය ඇතිවෙන්නේ ඉබේ නෙවෙයි. ඉබේ ඇතිවෙන පැහැදීමකුත් තියෙනවා. හැබැයි එ් පැහැදීමට පදනමක් නැහැ. තමන්ගේ ජීවිතය තුළ අභ්‍යන්තර වෙනසක් ඇති කරවන්න පදනමක් නැති ඒ පැහැදීමට පුළුවන්කමක් නැහැ. ඒ නිසා අපට වුවමනා කරන්නේ පදනමක් නැති පැහැදීමක් නොවෙයි. අපට වුවමනා කරන්නේ අවබෝධයෙන් යුක්ත පැහැදීමක්. අවබෝධයෙන් යුක්ත පැහැදීමක් ඇතිවෙන්නේ නුවණින් සැලකීම මතයි. නුවණින් සැලකීම කියන එක උපතින් එන්න ඕන එකක්. එ්ක කෘතිම විදිහට ඇති කරගන්න බැහැ.

බුදුරජාණන් වහන්සේ ළඟට සමහරු ආවේ වාද කරන්න. සමහරු ආවේ ප‍්‍රශ්න අහලා අර්බුද ඇති කරන්න. සමහරු ආවේ බොහෝම සැකෙන්. සමහරු ආවේ වෙන වෙන අදහස් දරාගෙන. ඒ කොහොම ආවත් නුවණින් විමසීමේ හැකියාව පිහිටලා තියෙනවා නම්, ධර්මයට එන්න කිසිම බාධාවක් නැහැ. එහෙම නම් බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ධර්මයට පැමිණීම පිණිස අපට ලොකුම අවස්ථාව උදාවෙන්නේ අපි එක එක්කෙනා තුළ පිහිටා තිබෙන නුවණින් විමසීමේ හැකියාව මතයි. විශේෂ පැහැදීමක් නැතුව හිටපු ඇතැම් අය බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ධර්මය ශ‍්‍රවණය කළ සැනින් පහදිනවා. එ් විදිහට ධර්මය අහපු ගමන් පහදින්නේ, ධර්මයට අනුව නුවණින් විමසුව නිසයි.

මේකෙන් අපට තේරෙනවා බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ධර්මයට ළංවෙන්න තිබෙන්නේ ඇෙඟන් නෙවෙයි. බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ධර්මයට ළංවෙන්න තියෙන්නේ හදවතින්, ප‍්‍රඥාවෙන්, නුවණින්, යෝනිසෝ මනසිකාරයෙන්. අපට මේ ලැබිලා තියෙන්නේ, එ් බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ධර්මයට ළංවෙන්න දුර්ලභ අවස්ථාවක්. බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ජීවිතයට ළංවෙන්න තියෙන්නේ නුවණින් විමසීම මත, වීරිය කිරීම මත, සීලයේ පිිහිටීම මත, අකුසල් බැහැර කිරීම මත, කුසල් වැඩීම මත.

බුදුරජාණන් වහන්සේ කෙරෙහි හිත පැහැදුණා නම්, ධර්මය කෙරෙහි හිත පැහැදුණා නම්, එයා කයින් වේවා වචනයෙන් වේවා කෙරෙන අකුසල්වලට කැමති නැහැ. එ්ක එයාගේ ස්වාභාවික එකක්. අකුසල් හටගන්න කොට එයා සිහියෙන් දකිනවා, ‘මෙන්න අකුසල් හටගන්නවා’ කියලා. එතකොට එයා එ්කට කැමති නැහැ. එයා තමන්ගේ කයින් වචනයෙන් අකුසල් කෙරෙන්න දෙන්නේ නැහැ. ශ‍්‍රද්ධාවෙන් තමයි එයා ඒ ඔක්කෝම දියුණු කරන්නේ.

මේ තත්වයට ආවොත් අපේ මේ ජීවිතය ගෙවාගෙන ආපු සසර ගමනේ විශේෂ එකක් වෙනවා. නැත්නම් කවුරුත් ඉපදුණා වගේ අපිත් ඉපදුණා, කවුරුත් ඉගෙන ගත්තා වගේ අපිත් ඉගෙන ගත්තා. කවුරුත් බැන්දා වගේ අපිත් බැන්දා. කවුරුත් ගෙවල් දොරවල් හැදුවා වගේ අපිත් ගෙවල් දොරවල් හැදුවා. කවුරුත් වයසට ගියා වගේ අපිත් වයසට ගියා. කවුරුත් මළා වගේ අපිත් මළා.

කවුරුත් මැරෙන විදිහට අපි මැරෙන්න ඕන නැහැ. අපි මැරෙන්න ඕන බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ශ‍්‍රාවකයන් මැරෙන විදිහටයි. ඔබ සැමට අන්න එ් වාසනාව, චතුරාර්ය සත්‍ය ධර්මය අවබෝධ කරගැනීමේ භාග්‍යය උදාවේවා!

මහාමේඝ 2016 බිනර කලාපය
WWW.MAHAMEGHA.LK

– අති පූජනීය කිරිබත්ගොඩ ඤාණානන්ද ස්වාමීන් වහන්සේ –