පින්වතුනි, මිනිස්සුන්ගේ ආයුෂ ක‍්‍රම ක‍්‍රමයෙන්, ක‍්‍රම ක‍්‍රමයෙන් අඩුවෙලා යනව. ජීවත් වෙන්ට තියෙන කාලය ක‍්‍රමයෙන් අඩුවෙනවා. අවුරුදු එකසිය විස්සක් ජීවත්වෙන මිනිස්සුත් අද කාලේ සොයාගන්ට අමාරුයි. එන්ට එන්ට මිනිස්සුන්ගේ ආයුෂය ගෙවිල යනව. අපිට මෙබඳු සංසාරයක් කෙරෙහි කලකිරීම උපදවාගන්ටයි තිබෙන්නේ. ජීවත්වෙන කාලය ඉතා ම ටිකයි. එ් කෙටි කාලය තුළ යහපත් දේ කළොත් අපිට සැප විපාක ලබාගන්ට පුළුවන්කම තිබෙනව.

දීර්ඝ කාලයක් අපි ජීවත්වෙනවා කියල කල්පනා කරන්න එපා. දීර්ඝ කාලයක් අපි ජීවත්වෙනවා කියල කල්පනා කරන කෙනාට, පින් කරන්ට හිත නැමෙන්නේ නෑ. දීර්ඝ කාලයක් අපි ජීවත්වෙනවා කියල හිතන කෙනා ප‍්‍රමාදයට වැටෙනව. එයා කායික දුෂ්චරිතය අත්හරින්ට ප‍්‍රමාද වෙනව, වාචසික දුෂ්චරිතය අත්හරින්ට ප‍්‍රමාද වෙනව, මානසික දුෂ්චරිතය අත්හරින්ට ප‍්‍රමාද වෙනව, සම්මා දිට්ඨිය උපදවාගන්ටත් එයා ප‍්‍රමාද වෙනව. එනිසා අපි ජීවත්වෙන්ට තිබෙන්නේ ඉතා ම ටික කාලයයි කියල කල්පනා කරන්ට ඕනෑ.

එ්ක තමයි සත්‍යය. එ් සත්‍ය කල්පනා කළොත්, අන්න එයා කායික දුෂ්චරිතය බැහැර කරල, කායික සුචරිතය පුරුදුකරන්ට අප‍්‍රමාදී බවට පත්වෙනව. වාචසික දුෂ්චරිතය බැහැර කරල, වාචසික සුචරිතය පුරුදුකරගන්ට අප‍්‍රමාදී බවට පත්වෙනව. එ් වගේ ම මානසික සුචරිතය පුරුදුකරගන්ට අප‍්‍රමාදී බවට පත්වෙනව. ජීවත්වන්ට තිබෙන්නේ ටික කලයි කියල තේරුම්ගන්න කෙනා, මිථ්‍යාදෘෂ්ටිය බැහැර කරල සම්මා දිට්ඨිය උපදවා ගන්ට අප‍්‍රමාදී බවට පත්වෙනව. බලන්න අපි ජීවත්වන කාලය ගැන හොඳ වැටහීමක් ඇති කරගන්න කෙනා, අපිට කෙටි කලයි ජීවත්වෙන්ට තිබෙන්නේ කියල කල්පනා කරන කෙනා, අප‍්‍රමාදී බවට පත්වෙන කෙනෙක් බවට පත්වෙනව. එයා ප‍්‍රමාදය බැහැර කරනවා. ප‍්‍රමාදය බැහැර කරල අප‍්‍රමාදයට පත්වෙන කෙනා බොහෝ පින් රැස්කරගන්නව. බොහෝ පින් රැස්කරගන්න කෙනා, මේ ජීවිතයේ බොහෝ සැප අත්කරගන්ට වාසනාවන්තයෙක් බවට පත්වෙනවා.

මේ ජීවිතය සැප සේ වාසයකරන කෙනාට, මතු ජීවිතයේ සුගතියේ උපදින්ට වාසනාව උපදිනව. එනිසා අපි අප‍්‍රමාදී බව ඇතිකරගැනීම පිණිස කටයුතු කළ යුතුයි. අප‍්‍රමාදී බව ඇතිකරගත්තෙ නැත්නම් අපි ටික කලකින් මැරිල ගියාට පස්සෙ අපි දුක් සහිත ලෝකවල ඉපදෙන ස්වභාවයට පත්වෙනව. අප‍්‍රමාදී බවට පත්වෙන කෙනා කොයි මොහොතේ මැරුණත් එයා සුගතියක උපදින විදිහට හිත සකස් කරගෙනයි තිබෙන්නේ. ප‍්‍රමාදයට වැටුන කෙනා මිය යනකොට දුක් සහිත ලෝකයක ඉපදෙන ස්වභාවය තුළ ම වාසය කරනවා.

ප‍්‍රමාදය තුළ ඉන්න කෙනාට මේ ජීවිතයත් දුකසේ ම ඉන්ට සිද්දවෙනව. එයාට මතු ජීවිතයේ දුගතියේ ඉපදිලා බොහෝ දුක් විඳින්ට සිද්ද වෙනව. එනිසා ප‍්‍රමාදය බැහැර කරමින් අප‍්‍රමාදයට පැමිණීම පිණිස ‘අපිට ජීවත්වෙන්ට තිබෙන්නේ ටික කලයි’ කියල කල්පනා කරන්න. එ්ක සත්‍යයක්. අන්න එ් සත්‍ය කල්පනා කරන කෙනාට සැබෑ ම සැප ලබාගන්ට පුළුවන්කම තිබෙනවා. සැබෑ ම සැප ලැබෙන්නේ අප‍්‍රමාදී බවට පත් වීමෙන්. අප‍්‍රමාදී බවට පත් වීම මඟින් එයා බොහෝ පින් රැස්කරගන්නවා. එ් පින මඟින් එයාගේ ජීවිතය සැපවත් දෙයක් බවට පත්වෙනව. එනිසා අපි සියලූදෙනාට ම ආශීර්වාද කරන්ට කැමතියි ජීවිතයේ සැබෑ ස්වභාවය කල්පනා කරමින් අප‍්‍රමාදී බව ඇතිකරගෙන, පින් රැුස්කරගෙන සැපවත් ජීවිතයක් ඇතිකරගැනීමට දුර්ලභ භාග්‍ය උදාවේවා.!

පූජනීය නාවලපිටියේ අරියවංශ ස්වාමීන් වහන්සේ